– Dzień dobry, to jest Pan Kowalski? 

   Dzień dobry, сzy mogę rozmawiać z Panem Kowalskim?

   Dzień dobry, chciałabym porozmawiać z Panem Kowalskim.

   Dzień dobry, to numer 8-029-123-54-87.

– Dzień dobry, jestem Piotr Kowalski.

   Так, то jest mój numer, jestem Piotr Kowalski.

​

– Dzień dobry, czy może Pani rozmawiać? 

– Tak, mogę.

​

– To Pan wysłał list do konsulatu, żeby zapisać się na rozmowę z konsulem w sprawie Karty Polaka?

– Tak, wysyłałem list do konsulatu 5 września.

​

– Dlaczego Pan wysłał list do konsulatu?

– Chciałbym zapisać się na rozmowę z konsulem w sprawie Karty Polaka.

​

– Czym Pani się zajmuje w tym momencie? (Gdzie Pan jesteś teraz?)

– Jestem w pracy, ale mogę z Panią rozmawiać. / Nic specjalnego nie robię, jestem w domu. 

​

– Proszę się przedstawić. (Jak się Pan nazywa? Proszę powiedzieć Pana nazwisko?)

– Nazywam się Agata Chmielnicka. 

– Kiedy Pani się urodziła? 

– Urodziłam się [17-10-1988] siedemnastego października tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego ósmego roku. 

– Czy Pani jest pełnoletnia? (Ile Pan ma lat?) 

– Tak, mam 29 lat. 

– Jakie dokumenty potwierdzające narodowość Pani posiada (ma)? (Na podstawie jakich dokumentów Pan pretenduje na Kartę? Jakie dokumenty podtwierdzają to?)

– Mam własny akt o urodzeniu, gdzie jest napis, że mój tata z narodowości jest Polakiem. / Mam wypiskę z księgi gospodarczej, gdzie moi pradziadkowie są wpisani jako Polacy. 

​

– Jakie są u Pana jeszcze dokumenty?

– Akt urodzenia ojca, mój akt urodzenia, paszport.

– Proszę powiedzieć, gdzie Pani jest zameldowana? (​Gdzie Pan mieszka?)

– Jestem zameldowana w Mińsku przy ulicy Janki Kupały 2 (dwa) przez 4 (cztery). 

– Czy Pani już była na rozmowie w Konsulacie? 

– Nie, nie byłam.

​

– Kim Pani jest z narodowości? 

– Z narodowości jestem Polką. 

– Czy posiada Pani polskie obywatelstwo / Kartę Pobytu? 

– Nie, nie mam polskiego obywatelstwa, mam białoruskie. / Nie mam Karty Pobytu. 

– Dlaczego Pani Karta Polaka? 

– Chcę dostać Kartę Polaka, żeby potwierdzić polskie pochodzenie i potem podróżować po Polsce. Też bardzo chcę zrobić Kartę swoim dzieciom, aby pokazać im Polskę. 

– Proszę o Kartę Polaka, bo w domu, moi dziadkowie, moi rodzice zawsze mówili mi że jesteśmy Polakami. A Karta Polaka będzie dowodem że jestem Polka (Polakiem). I ja jestem zawsze z tego bardzo dumny (dumna).

– Chciałbym móc jeździć do Polski. Chce jeździć na wakacje do Polski.

– Chcę uczyć się w Polsce języka polskiego, mówić po polsku.

– Tylko gdy będę częściej jeździł do Polski nauczę się języka polskiego.

– Chcę przekazać język polski moim dzieciom.

– Chcę by moje dzieci studiowały w Polsce.

– Karta Polaka pomoże mnie i mojej rodzinie w tych planach.

– Bez Karty Polaka będzie to dla mnie nie możliwe.

– A czy była Pani w Polsce? (Gdzie byl w Polsce?)

– Tak, byłam w dzieciństwie, jeździłam z rodzicami. Też jeździłam do Krakowa dwa lata temu. Bardzo mi się tam spodobało! 

– Tak, byłem w Warszawie dwa razy i w Kudowa-Zdrój. To jest małe miasteczko na granicy z Czechami.

 

– W jakim celu?

– Podróżowałem jako turysta i robiłem zakupy.

– A co Pani widziała w Krakowie (Warszawie)?

– Widziałam piękną Starówkę, Wawel, Smoka pod Wawelem, dzielnicę Kazimierz, Wisłę. To bardzo piękne miasto, proszę Panią. 

​

– Kto mieszkał w tym zamku?

– Królowie Polski m.in. Jan III Sobieski, Zygmunt III Waza.

​

– Co się panu podoba w Warszawie?

– Stare miasto, Park Łazienki Królewskie, piękne pawie.

– A gdzie Pani chcę pojechać w Polsce? 

– Chcę zwiedzić Warszawę, Toruń (posmakować toruńskie pierniki), Gdańsk (zobaczyć Bałtyk), Zakopane (pojeździć na nartach zimą). Dużo gdzie chciałabym pojechać. 

– Gdzie Pani uczyła się polskiego? 

– Uczyłam się polskiego w domu, mój tata trochę mówi po polsku, też samodzielnie z książek Hurra po polsku i Krok po Kroku, też kilka miesięcy chodzę na zajęcia prywatne. 

– Sam uczył się języka. Oglądam telewizja polska TVP1,2. Oglądam Wiadomości i Panoramy. Słucham radia tok.fm, polskie radio.pl, zabawy y językiem.

– Pani korzysta z podręczników Hurra i Krok po kroku? A do jakiego one są poziomu? Jak wyglądają podręczniki? 

– Korzystam z pierwszej części Hurra (jest pomarańczowa, poziom A1), i Krok po kroku również cześć pierwsza (książka w granatowym kolorze). 

– Jak się nazywa nauczyciel z polskiego? 

– Nazywa się Maria Pawłowska. 

– Ile Pani płaci za zajęcia? 

– Zajęcia kosztują 20 rubli, to półtora godziny.

– Dlaczego Pani uczy się polskiego na zajęciach prywatnych? 

– Chcę, proszę Panią, dobrze i poprawnie mówić w języku polskim! 

 

– Kto w rodzinie jest Polakiem?

– Mój dziadek od strony ojca.

– A kto u Pani w rodzinie mówi po polsku? 

– Mówi mój tata trochę mówi, moje dzieci umieją czytać i liczyć po polsku, potrafią powiedzieć „dzień dobry!” (itd.), no i ja się staram. 

– Nikt. Wcześniej babcia rozmawiała po polsku, ukończyła 4 klasy szkoły podstawowej polskiej. Teraz już nikt.

​

– Kto w rodzinie u Pani ma ważną Kartę? 

– Nikt nie ma, ja będę pierwsza. Potem zrobię moim dzieciom, też mój tata chcę.

 

– Czy ma Pani rodzeństwo? 

– Tak, mam młodszego brata Włodzimierza. (Mam starszego brata).

​

– Сzy on ma kartę Polaka?

– Nie.

​

– Czym się zajmują Pani rodzice? 

– Moja mama Tatiana jest emerytką, a tata jeszcze pracuje jako inżynier w firmie prywatnej.

 

– Czym Pani się zajmuje? (Kim jesteś z zawodu?)

– Pracuję jako nauczycielka z języka białoruskiego i literatury w szkole, z zawodu jestem filologiem.

– Teraz nie pracuję, jestem na urlopie macierzyńskim, z zawodu jestem filologiem. 

– Zajmuję się reklamą. jestem projektantem. (designer) W prywatnym przedsiębiorstwie.

​

– Co Pan robi w pracy?

– Wszystko co związane z reklamą, projektowanie planowanie mediów.

​

– Jakie Pani ma wykształcenie? 

– Mam wyższe / średnie wykształcenie.

​

– Jakie polskie tradycje przestrzegasz? 

– W naszej rodzinie obchodzimy święta: Boże Narodzenie, Wielkanoc, urodziny, Nowy Rok.

​

– Jak Pan spędza swój wolny czas?

– Gram i spędzam czas z dziećmi, ruwnież bardzo lubię oglądać filmy. Wolę oglądać fantastyczne filmy, Science fiction. Ostatni film, który oglądałem, to Obcy: Przymierze.

​

– Gdzie pan studiował?

– Politechnika w Мińsku. Energetyczny wydział.

​

– Jakie jest pana wykształcenie?

– Mam wyższe wykształcenie.

​

– Jakie przedmioty nauczane na uniwersytecie?

– Różne, głównie techniczne, elektronika, elektrotechnika i podobne.

​

– Czy czyta pan literaturę polską?

– Książki jeszcze nie czytałem, tylko gazety i bajki.

​

– Jaką literaturę, jakie książki?

– Internet gazeta – gazeta.pl, bajka dla dzieci «Brzydkie kaczątko».

– Powieść Henryka Sienkiewicza «Pan Wołodyjowski».

​

– Czy jest Рan żonaty?

– Jestem żonaty.

​

– Jaka rodzina i ile dzieci, w jakim wieku są dzieci?

– Mam rodzinę, żonę i dwie córki. Młodsza córka ma 3 lata, starsza córka – 9 lat.

​

– Jakie ma na imię Рana żona? Ile ma lat?

– Moja żona ma na imię Barbara, ma 27 lat.

​

– Pana żona ma Kartę Polaka?

– Ona nie ma takiego szczęścia.

​

– Pan ma krewnych w Polsce?  

– Nie ma nikogo. Nie mam.

​

– Kiedy była Bitwa Grunwaldzka? 

– W 1410 (tysiąc czterysta dziesiątym) roku. 

– Kiedy Polska odzyskała Niepodległość? 

– W 1918 (tysiąc dziewięćset osiemnastym) roku.

 
– Kiedy i kto przeniósł stolicę z Krakowa do Warszawy? 

– Zygmunt III Waza w 1596 (tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym szóstym) roku.

– Kiedy jest Święto Konstytucji? 

– Trzeciego maja, bo w 1791 (tysiąc siedemset dziewięćdziesiątym pierwszym roku 3 maja Konstytucja była ogłoszona przez Wielki Sejm i Stanisława Poniatowskiego).

​

– Kto obecnie jest prezydentem Polski? 

– Andrzej Duda. 

– Kto obecnie jest premierem Polski? 

– Donald Tusk. 

– Kto to jest Józef Piłsudski? 

– To marszałek, wielka i bardzo znaczna postać w historii Polski, bo on odzyskał niepodległość w 1918 roku. (Jan Matejko, Lech Wałęsa, Jan Paweł II, Nobliści, prezydenci).

​

– Proszę Panią przyjść na rozmowę 14-07 [czternastego lipca] o 12-ej godzinie. Czy zrozumiała Pani? 

– Tak, rozumiem.

​

– Proszę powtórzyć. 

– Mam przyjść czternastego lipca o 12-ej godzinie.

​

– Proszę Panią odpowiedziec który to miesiąc?

– To 7 (siódmy) miesiąc.

​

– Dlaczego Pani robi błędy (pomyłki) w języku polskim?

– Bardzo się martwię.

​